دوربین‌های مدار بسته






جهت مشاهده تصاویر دوربینهای مداربسته در نمایشگرهای مختلف، چند نوع خروجی تصویر  روی دستگاه های  DVR و NVR تعبیه شده است.

ساده ترین نوع خروجی در دستگاه DVR و NVR، کانال خروجی تصویر آنالوگ (Video Out) است که در کنار کانالهای ورودی تصویر قرار دارد و به شکل یک فیش مادگی Bnc است. تصاویر خروجی از این کانال توسط یک کابل تصویر به ورودی تصویر تلویزیون که زرد رنگ است، انتقال یافته و بر روی تلویزیون روی حالت AV قابل مشاهده است.



 علاوه بر این، بر روی اکثر دستگاههای DVR و NVR دو نوع خروجی تصویر دیگر با نامهای VGA و HDMI وجود دارد.


استاندارد VGA(Video Graphic Array) در سال 1987 جهت استفاده در کامپیوترهای شرکت IBM ابداع گردید و به مرور زمان در بقیه  دستگاه های ویدئویی نیز مورد استفاده قرار گرفت. درگاه VGA اطلاعات (تصاویر) را با فرمت آنالوگ ارسال می کند و تنها قادر به ارسال تصاویر است و صدا را انتقال نمی دهد. حداکثر رزولوشن تصاویر ارسالی توسط VGA،  1536*2048 (Full HD) می باشد.


در سال 2003 برای ایجاد استانداردی جدید جهت تبادل سیگنال های دیجیتال بین دستگاه های ویدئویی، تکنولوژی HDMI عرضه شد. مهمترین تفاوت HDMI و VGA این است که HDMI بر خلاف VGA، تصاویر را به صورت دیجیتال ارسال می کند.

تکنولوژی HDMIتوانایی ارسال همزمان تصویر و صدا را دارد و کیفیت تصویر با رزولوشن 2160*3096 (Ultra HD  یا 4K) ارائه می دهد.



اختلاف ظرفیت و توانایی دو تکنولوژی فوق باعث می شود که از VGA جهت اتصال به نمایشگر (مانیتور یا تلویزیون) معمولی و از HDMI جهت انتقال تصویر به نمایشگر های با کیفیت بالا استفاده شود.


همانطور که در پست قبلی اشاره شد؛ یکی از عوامل تأثیر گذار در پهنای باند مصرفی دوربینهای مداربسته، فرمت فشرده سازی یا کدینگ (Codec) تصاویر می باشد.



همزمان با ظهور تکنولوژی و قابلیتهای جدید در سیستمهای مداربسته، ساختار فشرده سازی و ضبط تصاویر در دستگاههای DVR و دوربینهای مداربسته نیز پیشرفت چشمگیری داشته است. با ورود دوربینهای مداربسته جدید با رزولوشن و کیفیت مگاپیکسلی، طبعا حجم تصاویر این دوربینها نیز افزایش می‌یابد و لذا به فضای ذخیره سازی (هارد دیسک) و پهنای باند بیشتر برای ذخیره سازی و انتقال تصاویر نیاز خواهد بود. یکی از مهمترین دستاوردهای شرکتهای تولید کننده سیستمهای مداربسته، ابداع و استفاده از فرمتهای ذخیره سازی جدید می باشد که به فضای ذخیره سازی و پهنای باند کمتری نیاز دارند.


در ادامه به معرفی 3 فرمت ذخیره سازی رایج در زمینه سیستمهای مداربسته می پردازیم:





1- فرمت MPEG-4

یکی از فرمتهای قدیمی ذخیره سازی در دستگاههای DVR است. این فرمت حجم بالایی از هارد دیسک را اشغال می کند و به همین دلیل در دستگاههای جدید کمتر مورد استفاده قرار می گیرد.


2- فرمت H.264

ابداع کدینگ H.264 جهش بزرگی در زمینه ذخیره سازی تصاویر سیستمهای مداربسته بود.

در شرایط برابر  فرمت H.264 نسبت به فرمت Mpeg-4 تقریبا 50 درصد کمتر فضا جهت ذخیره‌سازی نیاز دارد. بنابراین با استفاده از تکنولوژی H.264 ، امکان ذخیره سازی مدت بیشتری از تصاویر میسر می شود و یا همان حجم از تصاویر فضای کمتری را اشغال می کند و در نتیجه هزینه استفاده از هارد دیسک ها کاهش می یابد.

کدینگ H.264 به خوبی از عهده ذخیره‌سازی و انتقال تصویر دوربینهای مداربسته مگاپیکسلی (Full HD) بر می آید.


3- فرمت H.265

این فرمت ذخیره‌سازی مدل ارتقاء یافته H.264 است که در آن حجم ذخیره‌سازی، نرخ فریم(تعداد تصاویر ثابت فیلم در یک ثانیه) و تمام نکاتی که باعث افزایش حجم تصویر می شود، بهبود (کاهش) یافته است. تکنولوژی H.265 بدون نیاز به استفاده از پهنای باند بیشتر، قادر به انتقال و ارائه تصاویر با کیفیت بالا است. 

در کدینگ H.265 نیز حجم ذخیره‌سازی تصاویر حدودا 50% کاهش می یابد. در این فرمت دوربینهای مداربسته و DVR ها با بررسی تصاویر، فقط نقاط دارای حرکت را پردازش و ضبط می کنند و نقاط ثابت (بدون حرکت) را بدون پردازش در تصاویر بعدی تکرار می کنند. در تکنولوژی H.265 میزان سطح نویز تصویر، فضای رنگی و میزان محدوده پویایی بهبود چشمگیری داشته است.



جدیدترین فرمت ذخیره‌سازی تصاویر، +H.265  می باشد که نسخه بهینه سازی شده و ارتقاء یافته H.265 است و توانایی لازم جهت ذخیره سازی و انتقال تصاویر دوربینهای مداربسته 8 مگاپیکسلی (4K) و بالاتر را دارد.

ابداع تکنولوژی‌های جدید ذخیره‌سازی تصاویر مستم  استفاده از سخت افزارهای جدیدتر و گرانتر بوده و همین مسئله باعث افزایش هزینه تولید محصولات جدید گردیده است. البته با افزایش تولیدات و عمومیت پیدا کردن این تکنولوژی‌ها، قیمت ها نیز سیر نزولی خواهد گرفت.


یکی از مهمترین نکات در نصب و راه اندازی سیستمهای مداربسته تحت شبکه، محاسبه دقیق پهنای باند می باشد. محاسبه پهنای باند از اهمیت بالایی برخوردار بوده و در صورت عدم محاسبه دقیق می تواند مشکلات زیادی (قطع و وصل تصویر، کاهش نرخ فریم و .) بوجود آورد.


پهنای باند (Band Width) به نرخ انتقال اطلاعات در بستر شبکه گفته می شود. اطلاعات دوربینهای مداربسته شامل تصویر و صدا از طریق این باند منتقل می شود.



برای راه اندازی یک سیستم نظارت تصویری تحت شبکه، حتما قبل از انتخاب دستگاه NVR و سوئیچ و کابل شبکه، پهنای باند  دوربینهای IP را محاسبه نمایید. برای اینکار ابتدا تعداد دوربینهای مداربسته IP را مشخص کرده و سپس پهنای باند مصرفی هر دوربین و مجموع پهنای باند تمام دوربینها را محاسبه کنید. پهنای باند مصرفی یک دوربین مداربسته IP در حالت نرمال به صورت تقریبی به شرح زیر می باشد:


دوربین 2 مگاپیکسل : 7.8mbps

دوربین 3 مگاپیکسل : 12.8mbps

دوربین 5 مگاپیکسل : 20mbps

دوربین 10 مگاپیکسل : 40mbps


با افزایش رزولوشن و کیفیت تصویر، میزان پهنای باند مصرفی افزایش می یابد. با کاهش رزولوشن و کاهش نرخ فریم و همچنین تغییر انکودینگ تصاویر می توان مقداری از پهنای باند مصرفی را کاهش داد.



قبل از انتخاب دستگاه NVR، باید حداکثر پهنای باند مصرفی دوربینها مشخص گردد و مطابق با مجموع پهنای باند محاسبه شده، دستگاه مناسب را خریداری نمود. 

تصور کنید یک دستگاه NVR دارای 16 کانال ورودی تصویر با مجموع  پهنای باند ورودی 250mbps داشته باشیم. اگر بخواهیم از 16 دوربین شبکه 10 مگاپیکسل استفاده کنیم، در اینصورت مجموع ترافیک ورودی به دستگاه NVR حدود 650mbps خواهد شد و قطعا دستگاه NVR موجود جوابگو نخواهد بود.


بعد از انتخاب دوربینها و NVR، نوبت خرید سوئیچ و کابل شبکه می رسد.

متداول ترین کابلهای شبکه مورد استفاده، کابل شبکه Cat5 و Cat6 هستند. کابل شبکه Cat5 حداکثر تا 100mbps و کابل شبکه Cat6 تا 1gbps را پشتیبانی می کنند. 

کابل شبکه Cat5 به خوبی جوابگوی انتقال تصویر از دوربین مداربسته IP به سوئیچ شبکه می باشد، زیرا هیچ دوربینی 100 مگابایت پهنای باند مصرف نمی کند.

در صورتیکه تعداد دوربینهای مداربسته IP مورد استفاده بیشتر از یک دوربین باشد، باید از سوئیچ شبکه گیگابایتی استفاده گردد و برای انتقال تصویر از سوئیچ به دستگاه NVR یا اتصال دیگر، باید کابل شبکه Cat6 را به کار برد.



درباره دوربینهای مداربسته بیسیم (Wifi) نیز باید اکسس پوینت و پهنای باند Wifi موجود، جوابگوی پهنای باند مصرفی دوربینها باشد.


در انتها ذکر این نکته ضروری است که پهنای باند محاسبه شده و یا اعلام شده محصولات مداربسته متفرقه و No name چندان قابل اتکا نیست و بهتر است در نصب و راه اندازی سیستمهای نظارت تصویری مداربسته از محصولات با برند اصلی و شناخته شده استفاده شود.




با پیشرفت تکنولوژی، دوربینهای مداربسته IP کم کم جای خود را در بازار پیدا کرده و با ارائه تصاویر دیجیتال با کیفیت بالا، گوی سبقت را از دوربینهای مداربسته آنالوگ ربوده است. در این مقاله می خواهیم توضیحات مختصری راجع به اصطلاحات و تنظیمات رایج شبکه که معمولا هنگام استفاده از دوربینهای مداربسته تحت شبکه (Ip) با آنها سروکار داریم، ارائه دهیم.




شبکه کامپیوتری: به مجموعه دو یا چند کامپیوتر یا دستگاه دیگر که به هم متصل می شوند تا بتوان از منابع نرم افزاری (مانند فایلها و نرم افزارها) و سخت افزاری (مانند پرینتر و دستگاه حضور و غیاب) بصورت مشترک استفاده کرد، شبکه گفته می شود.


انواع شبکه های کامپیوتری:

شبکه‌های کوچک محلی (LAN)

شبکه‌های شهری (MAN)

شبکه‌های جهانی (WAN)


Ip Address: مخفف واژه Internet Protocol Address است. به هر دستگاه اعم از کامپیوتر یا دستگاه دیگر در شبکه یک آدرس منحصر به فرد تعلق می گیرد که توسط این آدرس شناسایی می شود. به این آدرس 4 رقمی که توسط نقطه از هم جدا می شوند، Ip Address می گویند. مثال: 192.168.1.101


آدرس IP با توجه به وسعت شبکه به کلاسهای مختلفی تقسیم می شود. عمده ترین این کلاسها، کلاس C در شبکه‌های کوچک، کلاس B در شبکه‌های متوسط و کلاس A در شبکه‌های بزرگ است. یک Ip Address از دو قسمت Net Id و Host Id تشکیل می شود. 

تنظیمات Ip می تواند بصورت اتوماتیک توسط سرویس DHCP و یا بصورت دستی انجام گردد. برای آگاهی از کلاس و رنج Ip شبکه مورد استفاده به تنظیمات Network and Sharing در Control Panel ویندوز مراجعه نمایید.


Subnet Mask: عددی است که تعداد بیتهای آدرس شبکه و میزبان را مشخص می کند. این عدد 4 رقمی با توجه به کلاس Ip می تواند متغیر باشد.


Default Gateway: این آدرس در واقع یک Ip است که آدرس کامپیوتر یا تجهیزات دیگر مانند مودم و روتر که از آن سرویس می گیریم را مشخص می کند.


سوئیچ (Switch): ابزاری برای سهولت برقراری ارتباط بین دستگاههای مختلف و متمرکز کردن انتقال اطلاعات در بستر شبکه است.


کابل شبکه: هر دستگاهی برای اتصال به شبکه باید از یک کابل شبکه 4 زوج استفاده کند. البته برخی دستگاهها بصورت بیسیم(Wifi) به شبکه متصل شده و نیازی به کابل ندارند.


پورت (Port): پورتها دروازه‌هایی برای ارسال و دریافت (ورود و خروج) اطلاعات هستند. راجع به پورتها سخت افزاری مانند پورت Usb , Rs232 Ethernet و . در پستهای قبلی صحبت کرده ایم. منظور از پورت در اینجا پورت های نرم افزاری در شبکه هستند.

تعداد پورتهای شبکه 65535 عدد می باشد. برخی از این پورتها از قبل رزرو شده و برای سرویس خاصی در شبکه به کار می روند. بعنوان مثال پورت شماره 80 برای دیدن صفحات وب (Http) و پورت شماره 110 برای سرویس Email مورد استفاده قرار می‌گیرد.

استفاده از پورتها مخصوصا زمانی که دستگاه ما به اینترنت متصل می گردد، جهت برقراری ارتباط، استفاده از سرویسهای مختلف و تبادل اطلاعات اامی است.


دوربین های مداربسته تحت شبکه (Internet Protocol Camera) که با نام اختصاری دوربین مداربسته IP شناخته می شود، شامل گروهی از دوربین های مداربسته هستند که انتقال تصاویر در آنها بر مبنای پروتکل های شبکه صورت می گیرد.  دوربین مداربسته IP از لحاظ ظاهری تقریباً شبیه دوربینهای آنالوگ است، با این تفاوت که خروجی تصویر آن به جای فیش BNC ، سوکت شبکه یا آنتن Wifi است. در دوربینهای مداربسته آنالوگ، تصاویر از طریق کابل کواکسیال انتقال می یابد و در دوربینهای IP تصاویر توسط کابل شبکه یا بصورت بی سیم (Wifi) منتقل می شود. بر خلاف دوربینهای آنالوگ که تصاویر در آنها بصورت آنالوگ تولید شده و پس از انتقال به دستگاه DVR به فرمت دیجیتال تیدیل می شوند، در دوربینهای IP تصاویر به صورت خودکار در دوربین Encode شده و به فرمت دیجیتال تبدیل می شود و بصورت دیجیتال در بستر شبکه منتقل می گردد.



اولین دوربین مداربسته IP در سال 1996 توسط شرکت Axis عرضه شد. این دوربین نمی توانست به صورت همزمان تصویر برداری و ارسال تصویر را انجام دهد، بلکه در فواصل 17 ثانیه تصاویر را گرفته و از طریق بستر شبکه ارسال می کرد. به مرور زمان و با پیشرفت تکنولوژی، دوربینهای مداربسته IP امروزی با کیفیت تصاویر بالا و توانایی تصویر برداری و ارسال همزمان تصاویر به بازار عرضه شدند.

دوربینهای مداربسته IP به دو گروه سیمی و بدون سیم(Wifi) تقسیم می شوند. در مکانهایی که امکان سیم کشی وجود ندارد و مساحت محیط نیزخیلی زیاد نیست، می توان از دوربین مداربسته بی سیم استفاده کرد.



دوربینهای مداربسته IP نسبت به دوربینهای آنالوگ دارای کیفیت تصویر بهتری ( از 2 تا 30MP) هستند. در تصاویر دوبینهای Ip امکان بزرگنمایی تصویر و رویت جزئیات دقیق تصویر بدون افت کیفیت فراهم است. بنابراین در مکانهایی که از نظر حفاظتی و نظارت تصویری از اهمیت بالایی برخوردارند، سیستم های مداربسته IP به خوبی از عهده ارائه تصاویر با کیفیت و تأمین امنیت بر می آیند.

 با توجه به اینکه با افزایش کیفیت و رزولوشن تصویر، حجم تصاویر ضبط شده نیز بیشتر می شود، بنابراین متناسب با افزایش کیفیت تصویر، نیاز به تجهیزات ضبط (NVR و هارد) و بستر شبکه قوی بوده و قیمت تمام شده سیستم مداربسته نیز افزایش خواهد یافت. لذا در پروژه های معمولی نیازی به استفاده از دوربینهای با رزولوشن بسیار بالا نیست و دوربینهای 2 تا 3 مگاپیکسلی به خوبی جوابگوی نیازها خواهند بود.


اجزای سیستم مداربسته تحت شبکه (IP)


1- دوربین مداربسته IP‌ : وظیفه تصویر برداری و تولید تصاویر دیجیتال را بر عهده دارد.


2- دستگاه NVR : بعنوان سرور در یک سیستم مداربسته تحت شبکه عمل می کند. وظیفه NVR دریافت و ضبط تصاویر از دوربین و ارسال به نمایشگر است.


3- هارد دیسک : حافظه هارد دیسک محل ضبط و نگهداری تصاویر است و داخل دستگاه NVR نصب می شود. میزان ضبط و نگهداری تصاویر در یک سیستم مداربسته به ظرفیت هارد دیسک آن بستگی دارد.


4- منبع تغذیه : ولتاژ مورد نیاز دوربینها (12V) را تأمین می کند.


5- کابل برق :‌ برق را از منبع تغذیه تا دوربین انتقال می دهد.

نکته:‌در صورتیکه دوربینهای مداربسته IP و تجهیزات شبکه از تکنولوژی POE (انتقال برق در بستر شبکه) پشتیبانی کنند، دیگر نیازی به منبع تغذیه و کابل برق جداگانه نیست و برق مورد نیاز دوربینها از پورت سوئیچ شبکه و توسط کابل شبکه انتقال می یابد.


6- کابل شبکه :‌ انتقال تصاویر و در مواردی انتقال برق دوربینها بر عهده کابل شبکه است.


7- سوئیچ شبکه: در یک بستر شبکه، ارتباط تجهیزات مختلف مانند کامپیوتر، دوربینهای مداربسته، چاپگر و . از طریق سوئیچ شبکه انجام می گیرد. در واقع سوئیچ شبکه دستگاهی برای متمرکز کردن انتقال داده هادر بستر شبکه های محلی (Lan) است. از آنجا که دستگاههای NVR تنها دارای یک یا دو پورت شبکه هستند، در صورت استفاده از چند دوربین مداربسته IP، حتماً باید از سوئیچ شبکه برای برقراری ارتباط بین NVR و دوربینها استفاده نمود.


مزایای دوربینهای مداربسته IP 


1- برخورداری از جدیدترین تکنولوژی سیستم های مداربسته و دارا بودن کیفیت تصویر عالی و زاویه دید گسترده


2- عدم نیاز به کابل کشی طولانی


3- امکان انجام پردازش بر روی تصاویر


4- امکان انتقال برق دوربین از طریق کابل شبکه 


5- سهولت نصب


6- امکان ایجاد صدای دوطرفه از طریق شبکه


7- انعطاف پذیری بالا ( امکان جابجایی دوربینها در بستر شبکه بدون نیاز به کابل کشی، امکان چرخش و کنترل دوربینهای Zoom و Ptz تنها با استفاده از یک کابل شبکه، امکان اضافه کردن دوربینهای جدید بدون نیاز به کابل کشی طولانی،‌خاموش و روشن کردن دوربین از راه دور و .)



معایب دوربینهای مداربسته IP 


1-قیمت بالای سیستم های مداربسته تحت شبکه

2- پیچیدگی بیشتر عیب یابی سیستم های مداربسته تحت شبکه نسبت به سیستم های آنالوگ



یکی از مهمترین موارد در نصب و راه اندازی سیستم های مداربسته IP، محاسبات دقیق پهنای باند است. این محاسبات بسیار مهم هستند و در صورت عدم محاسبه دقیق پهنای باند مورد نیاز جهت انتقال تصاویر دوربینها، امکان بروز مشکلات بسیاری از جمله قطع و وصل تصاویر، کاهش نرخ فریم، مختل شدن تصاویر و . وجود دارد.

محاسبه پهنای باند دوربینهای مداربسته IP، در تعیین نوع دستگاه NVR، نوع سوئیچ و کابل شبکه اامی است.




معرفی  تکنولوژی

 HD-SDI، HD-CVI  ، HD-TVI ، AHD


کیفیت پائین تر تصاویر سیستم های مداربسته آنالوگ در برابر سیستم های دیجیتال (IP)، شرکتهای سازنده این سیستم ها را بر آن داشت تا در پی راهکاری برای تولید وضوح تصویر و رزولوشن بالا در سیستم های آنالوگ باشند که قابل رقابت با سیستم های مدار بسته دیجیتال باشد. تلاش این شرکتها به خلق تکنولوژی های HD-SDI، HD-CVI  ، HD-TVI وAHD  با کیفیت تصویر تا 2 مگاپیکسل (2MP) انجامید.



تکنولوژی HD-SDI در سال 2011 وارد بازار شد و توانست کیفیت HD تا 2MP را بر روی کابل کواکسیال (RG59) ارائه دهد. علیرغم این افزایش کیفیت، بعلت مشکلاتی از جمله قیمت بالای تجهیزات و متراژ پائین کابل کشی دوربینها (100متر)، این تکنولوژی چندان مورد استقبال قرار نگرفت.

در سال 2012 دو تکنولوژی به نامهای HD-CVI (High Defenition Composit Video Interface ) توسط شرکت چینی داهوا (Dahua) و HD-TVI (High Defenition Transport Video Interface ) توسط شرکت آمریکایی Techpoint به بازار عرضه شد. این دو تکنولوژی تصاویر با کیفیت 2MP بر روی کابل کواکسیال ارائه می دهند. HD-CVI از انتقال تصاویر تا 500 متر پشتیبانی می کند، اما در HD-TVI حداکثر کابل کشی تا 300 متر است. البته با توجه به متن باز (Open Source) بودن تکنولوژی HD-TVI ، برخی شرکتها مانند TVT و هایک ویژن این تکنولوژی را ارتقاء داده و محدودیت ارسال تصاویر در آن را تا 500 متر افزایش دادند.  شرکت هایک ویژن با ارتقاء تکنولوژی HD-TVI ، نسخه بهینه شده آنرا با نام Turbo HD عرضه کرده است.

در سال 2013 شرکت کره ای Nextchip تکنولوژی AHD (Analog High Defenition) را ارائه کرد که شباهتهای زیادی با دو تکنولوژی HD-CVI و HD-TVI دارد. AHD ابتدا تا رزولوشن 1.4MP را پشتیبانی می کرد(AHD1.0). در سال 2015 شرکت Nextchip اقدام به ارائه AHD2.0 با رزولوشن 2MP نمود. AHD نیز از متراژ 500 متر در انتقال تصاویر بر روی کابل کواکسیال پشتیبانی می کند.




یکی از تفاوتهای AHD با HD-CVI این است که در دوربین HD-CVI قابلیت اتصال مستقیم به تلویزیون وجود ندارد و برای مشاهده تصویر باید دوربین را به دستگاه ضبط (DVR) متصل کرد. در مقابل دوربین AHD را در صورت دارا بودن خروجی 960H می توان به صورت مستقیم به تلویزیون وصل کرد. 

نکته دیگر اینکه دوربینهای AHD با سیستم های قبلی آنالوگ مانند D1 و 960H سازگاری دارند که مزیت مهمی نسبت به HD-CVI محسوب می شود.

دستگاههای ضبط AHD قابلیت هیبریدی دارند، یعنی می توان به یکدستگاه ضبط AHD به صورت همزمان ، دوربین مگاپیکسلی AHD و دوربین آنالوگ قدیمی متصل کرد. دستگاههای ضبط HD-TVI نیز با اضافه کردن یک چیپ، با سیستم های آنالوگ قدیمی سازگار دارند.



کیفیت تصویر دوربین مداربسته


میزان کارایی یک سیستم امنیتی رابطه مستقیم با کیفیت تصاویر دوربینهای مداربسته آن دارد. در واقع هدف از نصب و استفاده از سیستم های مداربسته، ثبت تصاویر با کیفیت و با وضوح بالا است، به گونه ای که جزئیات موجود در فیلم یا تصاویر آن به راحتی قابل تشخیص باشد. هرچه کیفیت تصویر بهتر باشد، امکان مشاهده تصاویر با جزئیات قابل تشخیص بیشتر خواهد بود.

کیفیت تصویر (Resolution) پارامتری است که میزان وضوح و شفافیت تصویر را بیان می کند. یعنی کیفیت تصویر دوربین مداربسته بیانگر این است که تصاویر ثبت شده توسط دوربین تا چه اندازه قابل تشخیص و شفاف است. رزولوشن معیاری از اندازه تصویر در دوربین مداربسته است، لذا تصاویر کوچکتر کیفیت پائین تر و تصاویر بزرگتر رزولوشن یا کیفیت بهتری دارند.



رزولوشن تصویر در دوربینهای مداربسته آنالوگ با واحد  TVL(TV Line) و در دوربین های مداربسته دیجیتال با واحد پیکسل (Pixell) اندازه گیری می شود. کیفیت (رزولوشن) تصاویر در دوربینهای مداربسته آنالوگ به مراتب پائینتر از دوربینهای دیجیتال است. البته با ظهور تکنولوژی های جدید در دوربینهای مداربسته آنالوگ، کیفیت تصاویر آنها بسیار بهبود یافته است.



کیفیت تصاویر در دوربینهای مداربسته از حدود 400 TVL شروع می شود که کیفیت متوسطی بوده و برای فضاهای کوچک و کم اهمیت کاربرد دارد. کیفیت 700 TVL بالاترین کیفیت تصویر دوربین های آنالوگ است که دارای کیفیت تصویر قابل قبولی بوده و برای فضاهای باز و با اهمیت استفاده می شود.


عوامل مختلفی در میزان کیفیت یا رزولوشن تصویر یک دوربین مداربسته تأثیر دارد. در ادامه به تعدادی از این عوامل اشاره می کنیم.

1.لنز : لنز دوربین یکی از اجزای اصلی دوربین مدار بسته است که نور را بر روی سنسور متمرکز می کند. لذا کیفیت لنز به کار رفته در دوربین مداربسته تأثیر مستقیم بر کیفیت تصاویر و فیلم های ضبظ شده توسط دوربین دارد.

2.سنسور تصویر: ‌هرچه سنسور دوربین مداربسته کیفیت بالاتر و ابعاد بزرگتری داشته باشد، نور بیشتری از لنز دریافت می کند. دریافت نور بیشتر باعث بهبود کیفیت تصاویر و افزایش اندازه و میدان دید تصاویر خواهد شد.

3.پردازنده تصویر: پردازش تصاویر ارسال شده از سنسور تصویر، توسط پردازنده یا DSP انجام می شود. DSP با کیفیت باعث افزایش روشنایی ،‌بیشتر شدن رزولوشن و بالا رفتن پایداری تصاویر می گردد.

4.نور و روشنایی محیط: مهمترین پارامتر خارجی موثر در کیفیت تصاویر دوربینهای مداربسته، نور و روشنایی محیط است. وجود نور کافی در محیط باعث ثبت تصاویر با کیفیت و رزولوشن مناسبتر خواهد شد. میزان نور محیط با واحدی به نام "لوکس" بیان می شود.


عوامل ذکر شده مانند حلقه های یک زنجیر به هم مرتبط بوده و به تنهایی نمی توانند کیفیت مورد مطلوب دوربین مداربسته را تأمین کنند. مثلاً استفاده از یک سنسور 4MP در کنار پردازنده 2MP نمی تواند کیفیت تصویر 4MP به ما ارائه دهد و حداکثر کیفیت تصویر 2MP ارائه خواهد کرد.

نکته مهم بعدی این است که هرچه کیفیت و سایز تصویر افزایش یابد، فضای ذخیره سازی بیشتری را اشغال می کند و بدین ترتیب هزینه خرید و نصب سیستم مداربسته نیز افزایش می یابد که در بسیاری از موارد مقرون به صرفه نیست.


از اینکه تا انتهای مطلب همراه من بودید، سپاسگذارمبرای مشاهده جدیدترین مطالب در حوزه حضور و غیاب، کنترل تردد، حقوق و دستمزد و دوربینهای مداربسته به کانال تلگرامی IRANHOZOORبپیوندید.

 



 

 


1- استفاده از کابلهای با درجه کیفی بالا باعث افزایش کیفیت تصویر خروجی سیستم مداربسته خواهد شد.

2- بهترین مسیر کابل کشی، کوتاه ترین، آسان ترین و ایمن ترین مسیر اتصال دوربینها به دستگاه ضبط یا نمایشگر است.

3- کوتاه ترین مسیر ممکن را برای کابل کشی انتخاب کنید. دقت کنید که متراژ کابل مورد استفاده در یک مسیر از حداکثر متراژ تعیین شده برای سیستم و کابل مورد نظر نکند.

4- حتی الامکان مسیر کابل کشی عاری از پیچ و خمهای غیر ضروری و دور از دید افراد باشد.

5- برای ایمنی بیشتر و همچنین ظرافت و زیبایی کار، برای پوشش کابل در کابل کشی روکار، از داکت و لوله های پلاستیکی و فی با کیفیت استفاده نمایید.

6- برای جلوگیری از پیچ و تاب خوردن،‌نامرتب بودن و رها شدن سیم ها،‌ ابتدا آنها را در کنار هم مرتب کرده و با بست محکم کنید.

7- فاصله مناسب کابل انتقال تصویر از سیم های برق جریان بالا را رعایت نمایید. (حداقل 12سانتی متر)

8- توجه داشته باشید که در صورت دارا بودن قابلیت پشتیبانی از تکنولوژی POE توسط تجهیزات سیستم مداربسته، دیگر نیازی به کابل کشی برق نیست و می توان برق مورد نیاز دوربینهای مداربسته را از طریق کابل شبکه انتقال داد.

9- هنگام کابل کشی همیشه مقداری سیم اضافی در محل نصب دوربینها و دستگاه ضبط برای جابجایی های احتمالی باقی بگذارید.


از اینکه تا انتهای مطلب همراه من بودید، سپاسگذارمبرای مشاهده جدیدترین مطالب در حوزه حضور و غیاب، کنترل تردد، حقوق و دستمزد و دوربینهای مداربسته به کانال تلگرامی IRANHOZOORبپیوندید.

 

 



انتخاب مکان مناسب برای نصب دوربین مداربسته




انتخاب محل نصب و استقرار دوربینهای مداربسته، ‌اولین و مهمترین عامل در بهبود کارایی و افزایش بهره وری یک سیستم مداربسته است. برای انتخاب مکان مناسب برای نصب دوربین مداربسته به نکات زیر توجه نمایید.

 

¤ در مورد مکانهای مجاز نصب دوربینهای مداربسته قوانینی وجود دارد. قبل از نصب دوربین در محل های خاص حتماٌ از یک کارشناس سیستم های امنیتی راجع به این قوانین پرس و جو کنید. مثلاٌ نصب دوربین های مداربسته در نقاطی مانند حمام یا اتاق پرو باعث نقض حریم خصوصی افراد می شود و نصب در آن غیر مجاز است.


¤ دوربین مداربسته باید در ارتفاع مناسبی از کف قرار گیرد تا میدان دید مناسبی را داشته باشد و همچنین از دسترس افراد خرابکار و سارقان در امان باشد.


¤ محل نصب دوربین مداربسته باید دارای استحکام لازم باشد. همچنین دوربین باید به بهترین شکل پیچ و رولپلاگ شود تا از سرقت و یا سقوط در امان باشد.


¤ اگر قصد استفاده از دوربین های مداربسته در فضای بیرونی (Outdoor) را دارید،‌ حتماٌ‌ از دوربینهای مقاوم در برابر شرایط جوی همچون باد و باران و گرد و غبار  استفاده کنید. در صورت امکان بر روی دوربین یک سایه بان نیز نصب نمایید.


¤ موقعیت نصب دوربین مداربسته باید طوری باشد که لنز آن در برابر تابش مستقیم نورخورشید و یا نور شدید لامپها و چراغها و یا بازتاب آنها قرار نگیرد. تابش مستقیم نورهای شدید باعث کاهش کیفیت تصویر و باصطلاح کور شدن دوربین می شود.


¤ دقت کنید در محل نصب دوربین،‌مانعی در برابر دید آن وجود نداشته باشد.


¤ معمولاً گوشه ها و کنجهای ساختمانها و اماکن،‌بهترین محل برای نصب دوربینهای مداربسته هستند.


¤ حتی الامکان محل نصب دوربین باید نزدیک به پریز برق یا انواع دیگر منبع تغذیه باشد.


¤ محل نصب دوربین باید از روشنایی قابل قبولی برای تصویربرداری برخوردار باشد. برای نقاطی که روشنایی کمی دارند و یا برای تصویر برداری در شب،‌باید از دوربین های دارای حساسیت بالا و یا دارای ماژول دید در شب مناسب استفاده نمود.


¤ جهت محافظت از دوربینهای مداربسته در مناطق قابل اشتعال مانند صنایع پتروشیمی،‌تونلهای حفاری و انبارها استفاده از کاورهای محافظ ضد حریق و در مناطق مستعد صاعقه یا ایستگاههای برق فشاور قوی استفاده از میله های صاعقه گیر و سیم ارت توصیه می شود.


 


از اینکه تا انتهای مطلب همراه من بودید، سپاسگذارمبرای مشاهده جدیدترین مطالب در حوزه حضور و غیاب، کنترل تردد، حقوق و دستمزد و دوربینهای مداربسته به کانال تلگرامی IRANHOZOORبپیوندید.

 


تبلیغات

آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها

Mahdyas فروشگاه اینترنتی زرین مارکت سرقفلی، فسخ قرارداد، تخلیه ملک، ملک مشاع ذهن خلاق آژانس برندینگ سلامتی زیبایی را انتخواب کنیم کوین ترودو | وبلاگ kevin trudo صُحُفٍ مُطَهَّرَه خدمات ام دی اف mdf